27 Ağustos 2011 Cumartesi Saat 03:29
Geleciğimizi garanti altına alma istemimiz politik bir istemdir. Biz, kayıtsız şartsız anavatana dönme hakkı ve birleşik-özerk bir Çerkesya istiyoruz. Politika yapmadan politik hedeflere ulaşamazsınız. Fakat bu mücadele sadece Rusya Federasyonu sınırları içerisinde kalırsa, o zaman da büyük ihtimal yeterince etkili olamayacaktır.
Bu haftadan itibaren dünyanın çeşitli ülkelerinde yaşayan soydaşlarımızla yaptığım-yapacağım röportajları yayınlamaya başlıyorum. Diyalogun ve birlikte çalışmanın yolunun birbirimizi tanımaktan ve anlamaktan geçtiğine inanıyorum.
İlk röportajım Amerika Birleşik Devletleri’nde yaşayan John Haghor ile. Umarım okuyucularımızın ilgisini çeker…
Jinal Tamszuqo
Jinal: Hello John, thank you very much, that you are giving me an interview. First, I would like to get our readers some information about you. From where do you or your family originally came to the USA? What is your profession and where are you living now?
Jinal: Merhaba John, seninle bu röportajı yapma talebimi kabul ettiğin için, çok teşekkür ederim. Öncelikle seni okuyucularımıza tanıtmak istiyorum. Sen ve ailen köken olarak nerelisiniz? Hangi ülkeden ABD’ye geldiniz? Mesleğin ne ve şimdi nerede yaşıyorsun?
John: My parents both lived in Jordan before coming to the United States. My father is Shapsough and my mother is Abzakh from Alkhas/Abida family. I was born and raised in Southern California studied Economics and have worked in finance and analysis fields my entire career.
John: Annem ve babam, ikisi de Amerika Birleşik Devletleri’ne gelmeden önce Ürdün’de yaşıyorlardı. Babam Shapsough, annem Abzak; Alkhas / Abida aileden. Güney Kaliforniya’da doğdum ve büyüdüm. Ekonomi öğrenimi gördüm ve bütün kariyerim boyunca finans ve analiz alanlarında çalıştım.
***
Jinal: I guess you are one of the most active political circassian activists in the USA. Why did you get into such a role? What influenced you to take such an active role?
Jinal: ABD’deki politik olarak en aktif Çerkes’lerden birisin. Neden böyle bir faaliyet içerisine girdin? Seni aktif olmaya iten/etkileyen nedenler neler?
John: I have been involved with the Khasa here in California for a very long time and have always worked for Circassian issues. The Internet has allowed me to connect with other Circassians in the U.S. and around the world who share my priorities. The continuing deterioration of the Circassian situation led me to realize that we will not survive as a people without our homeland. This, combined with the selection of Sochi for 2014 Olympics made me realize that I needed to do everything I can to bring attention to our cause and affect the changes that we need while we still have a chance.
John: Çerkeslerin sorunları ile kendimi bildim bileli, Californiya’daki Khase’de ise çok uzun zamandır çalışıyorum. İnternet aracılığıyla da ABD’den ve tüm dünyadan, benimle aynı öncelikleri olan Çerkeslerle tanıştım.Çerkeslerin durumunun her geçen gün daha da kötüleşmesi beni “anavatanımız olmaksızın bir halk olarak varlığımızı devam ettirebilmemizin mümkün olmadığı” sonucuna götürdü. Bu düşünce ve 2014 Olimpiyatlarının Soçi’de yapılması kararı sonrası, dikkatleri Çerkes sorununa çekmek ve hala bir şansımız varken gelişmeleri etkilemek için mümkün olan herşeyi yapmak gerektiğine karar verdim.
***
Jinal: Can you tell us a bit about the situation of circassian, living in the USA? What kind of organizations did you have there and what are the aims and outcomes of these organizations?
Jinal: ABD’de yaşayan Çerkeslerin durumu hakkında bize biraz bilgi verebilir misin? Ne tür örgütlenmeleriniz var, bunların amaçları ve ulaştıkları sonuçlar nelerdir?
John: Like other Khases around the world, they have been primarily focused on cultural aspects and social gatherings.
John: Dünyadaki diğer Khase’ler gibi, ABD’deki örgütlenmeler de öncelikle kültürel ve sosyal aktivitelere ağırlık veriyorlar.
***
Jinal: What about political issues? Do these organizations support your political activities?
Jinal: Politik sorunlar ilgi alanlarına girmiyor mu? Mesela seni siyasi faaliyetlerinde desteklemiyorlar mı?
John: The California Khasa fully supports our political activities. They realize that this is the only way to achieve what we need. These organizations were created to serve Circassian interests. There is no greater interest than our survival, and they understand that this is what is at stake here. I cannot speak about the other Khasas in the U.S. But I think more and more people are realizing that the silence of these organizations that are supposed to be serving Circassians can no longer be tolerated.
John: California’daki Khase bizim politik faaliyetlerimize tam destek veriyor. Bunun hedeflerimize ulaşmak için tek geçerli yol olduğunu görüyorlar. Bu örgütlenmeler Çerkeslerin çıkarlarını temsil etmek için kurulmuşlardı.Ve artık varlığımızı garanti altına almaktan daha önemli bir çıkarımızın olamayacağını anladılar. ABD’deki diğer Khase’ler hakkında konuşamam. Fakat her geçen gün daha çok insan Çerkeslere hizmet etme iddasındaki bu örgütlenmelerin pasifliklerine daha fazla müsamaha gösterilmemesi gerektiğini düşünüyor.
***
Jinal: You where also been in the first conference concerning the circassian issue in Tiblisi 2010. What meaning do these conferences and the Georgian support are having from your viewpoint to our nation?
Jinal: Çerkes sorunu üzerine Tiflis’te 2010 yılında düzenlenen ilk Konferansa da katılmıştın. Bu konferansların ve Gürcistan’ın desteğinin sence Çerkes halkı için anlam ve önemi nedir?
John: These have been contraversial, but I believe they are very important. It would have been great if Russia was the first to recognize the Circassian genocide. But they refuse to even acknowledge they did anything wrong. So what do we do? We need to go to the rest of the world, have them recognize it so that it will be undeniable to Russia. We can speculate all day as to why Georgia has taken an interest in the Circassian issue. But the fact is they did. They were the first to recognize our genocide. It was an extremely important first step.
John: Biraz karmaşık, ama ben bunların çok önemli olduğuna inanıyorum. Eğer Rusya Çerkes soykırımını tanıyan ilk ülke olsaydı gerçekten mükemmel olurdu. Fakat Rusya, herhangi bir yanlış yaptığını bile kabul etmiyor. Bu durumda biz ne yapalım? Diğer ülkelere başvurup Çerkes soykırımı tanımalarını sağlamaya ve böylece Rusya’yı soykırımı inkar edemeyecek pozisyona getirmeye çalışıyoruz. Gürcistan’ın Çerkes sorununa neden ilgi duyduğu konusunda günlerce spekülasyon yapabiliriz, ama gerçek şu ki: Gürcistan şu veya bu nedenle Çerkes sorununa ilgi duydu ve Çerkes soykırımını tanıyan ilk ülke oldu. Bu, bizim için son derece önemli bir ilk adımdır.
***
Jinal: On the 20th may this year, Georgia became the first nation, which accepted the crimes conducted by russian army as genocide and ethnic cleansening. Which meaning does this have for our politics?
Jinal: Gürcistan, bu yılın 20 Mayıs’ında Rusya’nın suçlarını soykırım ve etnik temizlik olarak tanıyan ilk ülke oldu. Bunun bizim politikalarımız üzerindeki etkisi ne olacaktır?
John: Our movement will not succeed with violence. It must always remain a peaceful movement. As such, we must utilize the strategies of other peaceful movements that were successful. These are typically some combination of internal and international activism. But we must understand our strengths and weaknesses in this regard. Civil society and the protection of free speech is almost completely absent in our homeland, so this greatly limits what our brothers living there can do. Therefore, an international strategy is what we have had to rely on. This means appealing to any nation that will listen and can possibly help. We must gain as much support as possible from the international community. To have a member of the United Nations officially recognize the Circassian genocide has brought our issue to the halls of power of Europe and the rest of the world. This is where meaningful and effective support will be found, and this is where we need to focus our attention.
John: Bizim hareketimiz barışçıl olmayan yöntemlerle başarıya ulaşamaz. Kesinlikle şiddete başvurmamalı, her zaman barışçıl bir hareket olarak kalmalı, başarılı olmuş barışçıl hareketlerin stratejilerini kendimize örnek almalıyız. Bunlar genellikle, içeride ve uluslasarası düzlemde paralel aktiviteler örgütlemişlerdir. Ama bu noktada da bizim güçlü ve zayıf olduğumuz yönleri görmek gerekir. Bizim anavatanımızda bir sivil toplumun varlığından ve ifade özgürlüğünden sözedilemez. Bu durum, orada yaşayan soydaşlarımızın elini kolunu büyük ölçüde bağlıyor. Bu nedenle, stratejimizin uluslararası alana ağırlık vermesi gerekiyor. Bu, bizi dinleyecek ve muhtemelen yardımcı olacak ülkelere gitmemiz gerektiği anlamına geliyor. Uluslararası toplumdan mümkün olduğunca fazla destek almaya çalışmamız gerekir. Birleşmiş Milletler’in üyesi bir ülkenin Çerkes soykırımını resmen tanımış olması sorunumuzu Avrupa’nın ve dünyanın diğer ülkelerinin salonlarına taşımıştır. Bizim anlamlı-etkili destek bulabileceğimiz ve dikkatimizi yoğunlaştırmamız gereken yer de burasıdır.
***
Jinal: In the homeland, eight circassian organizations welcomed this decission and thanked Georgia for it. In contradiction to this, there was no such reaction of most of the organization in the diaspora. Kaf-Fed, the head-organization of turky, Kafkasya Forumu, the federation in europe, FDTKV and others even spoke against this decission. Can you imagine why?
Jinal: Anavatanımızdan sekiz Çerkes örgütlenmesi kararı memnuniyetle karşıladı ve bunun için Gürcistan’a teşekkür etti. Fakat diasporadaki örgütlerin çoğunun tavrı bunun tam tersi oldu. Hatta Türkiye’deki üst örgütlenme Kaf-Fed, Kafkasya Forumu, Avrupadaki Federasyon ve FDTKV bu kararı protesto ettiler. Sizce bu tavırlarının nedeni ne olabilir?
John: Yes I can imagine why. There is obviously distrust of Georgia over the Abkhazia issue. If some Abkhazians do not want to publicly thank Georgia, they don’t have to. But Circassians should not be held hostage to this distrust and be prevented from seeking something that is so obviously in our best interest. Somehow Russian propagandists created this belief among some that Abkhazia will be hurt if Circassians press for their rights. We went to Georgia and asked for recognition of our genocide and they gave it. And Abkhazia was not destroyed. If Abkhazia has become any less free recently it is primarily because of Russia, not Georgia. And definitely not because of Circassians.
John: Sanırım, Abhazya meselesi nedeniyle Gürcistan’a karşı bir güvensizlik var. Eğer kimi Abhazlar Gürcistan’a teşekkür etmek istemiyorlarsa, bunu yapmak zorunda değiller. Ama kimse bu güvensizlik nedeniyle Çerkesleri rehin almaya ve çıkarlarımıza uygun olan bir şeye ulaşmamıza engel olmaya çalışmamalıdır. Rus propagandistler eğer Çerkesler kendi hakları için bastırırlarsa, Abhazya’nın bundan zarar göreceği inancını yaydılar. Biz Gürcistan’a gittik, Çerkes soykırımını tanımalarını istedik ve Gürcistan da bunu tanıdı. Ama işte Abhazya yıkılmadı. Eğer Abhazya son zamanlarda daha az özgürse bunun sorumlusu Rusya’dır, Gürcistan değil. Hele hele Çerkesler hiç değil!
***
Jinal: The UN-Charta for human rights and even the russian constitution supports the rights of suppressed nations and allows a much bigger autonomy and the conducting of our own politics inside the russian federation. How do you think, can we build up political pressure with these laws on our side and try to strengthen our national politics?
Jinal: Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Beyannamesi ve hatta Rusya Anayasası bile ezilen ulusların haklarını tanıyor, çok daha geniş bir özerklik ve bizlere Rusya Federasyonu içerisinde kendi politikalarımızı yapma hakkı veriyor. Sence bizim bu yasaları baz alarak politik baskı kurabilmemiz ve ulusal politikalarımızı güçlendirebilmemiz mümkün mü?
John: The core of what we need to survive is political. We need the unconditional right of return and an autonomous, united Circassia. You cannot achieve political goals if you do not engage in politics. However, if this is only pursued internally, within the RF, it will probably not have a significant effect. The Russian leadership has demonstrated that they are not motivated by their laws or the will of their people, and it is too easy for them to silence any dissent. The Circassian issue must continue to be pressed on the international stage or else Russia will continue to ignore it, or actually continue to make it worse. Russia is a member of the UN Security Council. It is not Libya or Syria. It cannot completely ignore international laws and standards. Therefore, the Diaspora have a very large responsibility. We must put our issue on the agenda of the EU, U.S. and UN. Our rights are being denied. International laws and standards are undeniably on our side. Russia has no problem denying this to us, but we must make it impossible for them to deny it to the world.
John: Geleciğimizi garanti altına alma istemimiz politik bir istemdir. Biz, kayıtsız şartsız anavatana dönme hakkı ve birleşik-özerk bir Çerkesya istiyoruz. Politika yapmadan politik hedeflere ulaşamazsınız. Fakat bu mücadele sadece Rusya Federasyonu sınırları içerisinde kalırsa, o zaman da büyük ihtimal yeterince etkili olamayacaktır. Rusya liderliği, kendisini yasalara uymak ve halklarının istemlerini-iradelerini baz almak zorunda hissetmediğini gösterdi, ve onlar için herhangi bir muhalif hareketi susturmak çok kolaydır. Çerkes sorunu uluslararası arenada gündemde tutulmalıdır, yoksa Rusya onu görmezden gelmeye, hatta daha da kötü bir hale getirmeye devam eder. Rusya, bir Libya ya da Suriye değil; BM Güvenlik Konseyi üyesidir. Uluslararası yasa ve standartlara bütünüyle göz ardı edemez. Bu nedenle, diasporanın çok büyük bir sorumluluğu var. Sorunumuzu mutlaka AB, ABD ve BM’in gündemine taşımalıyız. Bizim haklarımız inkar ediliyor.Uluslararası yasalar ve standartlar kesinlikle bizden yana. Rusya bize, bu haklarımızı inkar etmekten çekinmez, ama biz onu bu haklarımızı dünyaya inkar edemeyecek duruma getirmeliyiz.
***
Jinal: In the last time, we got more and more informations, that our own organizations are not as well and democratic organized, as it should be and that we need a big organization-development, to be prepared for the coming national challenges. Which steps should we conduct by ourself, inside our institutions? And what is the future of the ICA from your point of view?
Jinal: Son zamanlarda, örgütlerimizin aslında pek de iyi örgütlenmiş ve gerektiği kadar demokratik olmadıkları konusunda daha çok bilgiye sahip olduk ve önümüzdeki ulusal sorunlarla uğraşabilmek için örgütlenme konusunda ciddi adımlar atmamız gerekiyor. Sence kurumlarımızda ne gibi değişiklikler olmalı veya adımlar atılmalı? Ve DÇB’nin geleceği nedir?
John: Circassians everywhere need to be clear on our goals. The means to achieve those goals may vary, but the goals themselves must be clear. We now have the opportunity to do this. Recently, Cicek Chek presented such a document to the Duma, the Program to Save and Rehabilitate the Circassian Culture and Nation. There should be universal agreement by all Circassians on this document. It outlines what we need for a comprehensive solution to the problems threatening our survival. For those Circassians who are asking for a plan, this is the plan (or at least the first stage of it). We need to be lobbying all the Circassian organizations to officially endorse this program. Once we have one voice and a clear goal we can more effectively press for it internationally and actually begin to plan its implementation.
The ICA was founded to serve Circassian interests. My father was actually part of the very first meeting. There were very high hopes and real passion to make significant progress on behalf of our people. Among their top priorities was obtaining our rights to our homeland. This and many of the other goals they formulated have since become taboo to discuss within the ICA. This is a real tragedy and a tremendous insult to the founders of this organization. If the ICA cannot work on the issues that matter most to Circassians, they will become irrelevant. This is already happening.
John: Öncelikle bütün dünyadaki Çerkeslerin hedefleri tek ve net olmalıdır. Bu hedeflere ulaşmak için kullanacağımız araçlar farklı olabilir, fakat hedeflerin kendileri net olmalıdır. Şimdi bunu yapmak için elimize bir fırsat geçti. Geçenlerde ( Mayıs ayında, Moskova’da ) Çiçek Chek, Duma’ya Çerkes Ulusunun ve Kültürünün Rehabilitasyonu ve Korunması başlıklı bir program sundu. Çerkeslerin bu belge üzerinde evrensel bir mutabakata varmaları gerekiyor. Bu program, bizim varlığımızı tehdit eden sorunların kapsamlı bir çözümü için yapılması gerekenleri özetliyor. Bir plan ve program arayan Çerkesler için bu, bir plandır ( en azından bir planın ilk adımı ). Tüm Çerkes örgütlenmelerinin bu programın hayata geçirilmesi için lobi çalışması yapmaları gerekir. Eğer bizim net bir hedefimiz olur ve tek bir ağızdan konuşabilirsek o zaman uluslararası platformlarda daha etkili olur, planımızı hayata geçirmeye başlayabiliriz.
DÇB Çerkeslerin çıkarlarına hizmet etmek üzere kurulmuştu. Benim babam da ilk toplantısına katılmıştı. Gerçekten de büyük umutları vardı ve halkımız adına önemli işler yapacakları inancına sahiptiler. Anavatanımızla ilgili hakları kazanmak ilk önceliklerindendi. Fakat tüm bunlar ve formüle ettikleri diğer hedefler DÇB içerisinde tartışılması mümkün olmayan tabular haline geldiler. Kendi öncelikleri arasında vatanımızı haklarını elde edildi. Bu gerçek bir trajedi ve örgütün kurucularına çok büyük bir hakarettir. Eğer DÇB Çerkeslerin çoğunu ilgilendiren konular üzerinde çalışmayacaksa, ciddiye alınmayacaktır. Zaten o duruma da geldi.
***
Jinal: The circassians of the USA where been the first ones, who inspired the whole circassian world by their political activities – for example in front of the Sochi-house in Vancouver. What can be the role of those, living in Europe? Does Europe can take a special role too?
Jinal: ABD’de yaşayan Çerkesler politik faaliyetleri ile, mesela Vencouver’da Soçi Evi’nin önünde yaptıkları gösteriler, bütün dünyadaki Çerkesleri etkilediler. Peki Avrupa’da yaşayan Çerkeslerin rolü ne olabilir? Onlar da özel bir rol alabilirler mi?
John: Circassia is in Europe. The nation denying us our rights is in Europe. Our issue is a European issue. European Circassians must be politically active if the EU is going to take notice of our issues. Russia will try their best to define our issue as one of Sharia law and terrorism, and define us as dangerous and backward, so that Europe will not support us. European Circassians must do everything they can to ensure that the EU leadership views us as a European people who want to live like the rest of Europe and contribute to Europe. Our issue has everything to do with cultural preservation, economic development and self-determination, things that Europeans can relate with and support.
John: Çerkesya Avrupa’dadır. Bizim varlığımızı ve haklarımızı inkar eden ülke de. Yani bizim sorunumuz, Avrupa’nın bir sorunudur. Eğer AB’nin sorunlarımıza ilgi göstermesini istiyorsak Avrupa’da yaşayan Çerkeslerin politik olarak daha aktif olmaları gerekiyor. Rusya, Avrupa bizi desteklemesin diye bizi şeriat ve terörizm ile ilişkilendirmek; gerici ve tehlikeli diye damgalayabilmek için elinden geleni yapacaktır. Avrupalı Çerkesler, AB liderlerinin bizleri Avrupa’nın diğer halkları gibi yaşamak ve Avrupa’ya katkıda bulunmak isteyen Avrupa’lı bir halk olarak görmeleri için ellerinden geleni yapmalılar. Bizim sorunumuz; kültürümüzün korunması, ekonomik kalkınma ve kendi kaderini tayin hakkı; Avrupalıların ilgisini çekecek ve destek verebilecekleri bir sorundur.
***
Jinal: And what about those in turkey, the arabic staates and in the homeland? How can we find a common sense of nationality?
Jinal: Peki, Türkiye, Arap Ülkeleri ve Anavatanda yaşayan Çerkesler? Ortak bir ulusal duyarlılık nasıl gelişecektir?
John: What we witnessed in Jordan on May 21 this year was very moving. It was the first time anything like that happened there and it sent a very powerful message that this movement is real and growing. However, due to the percentage of our population that lives in Turkey, the Circassians there certainly have the biggest influence on our future. The fact that Kaf-Fed is silent, or even counter-productive, on our most important issues is a real disaster for Circassians everywhere, considering how much it could actually be doing.
John: Bu 21 Mayıs’ta Ürdün’de tanık olduklarımız gerçekten çok önemlidir. Bu, Ürdün’de ilk kez oldu ve tüm dünyaya bu hareketin gerçek olduğu ve büyüdüğü üzerine güçlü bir mesaj verdi. Ancak, orada yaşayan nüfusumuzun büyüklüğü nedeniyle Türkiye’de yaşayan Çerkeslerin geleceğimiz üzerinde etkileri çok büyük olacaktır. Kaf-Fed’in çok önemli sorunlarımızla ilgili sessizliği, hatta negatif tavrı, aslında neler yapabileceği gözönüne alındığında, biz Çerkesler için tam bir felakettir.
***
Jinal: This year the idea came into live, to start celebrating all the 5 national-days all over the world? How does the circassian society in the USA thinks about such actions?
Jinal: Bu yıl ulusal günlerimizi tüm dünyada birlikte anmaya başlama fikri ortaya atıldı. ABD’de yaşayan Çerkesler bu konuda ne düşünürler?
John: We are a virtual nation until we have our real nation back. Anything that can promote unity among Circassians around the world will undoubtedly get our support.
John: Biz gerçek bir ulusal desteğe sahip oluncaya kadar sanal bir milletiz. Dünyada Çerkesler arasında birliği teşvik edecek herşey şüphesiz olarak bizden destek alacaktır.
Jinal: Thank you very much John, I hope we will deepen the contacts between the Circassian of the USA and Europe in the near future.
Jinal: John, çok çok teşekkür ederim. ABD ve Avrupa’da yaşayan Çerkesler arasındaki ilişkilerin en yakın zamanda daha da gelişmesi ve derinleşmesi umuduyla.
Hazırlayan: Jinal Tamszuqo
Çev: Hatko Schamis
Cherkessia.net
http://www.cherkessia.net/news_detail.php?id=4791
